ၾကက္သြန္နီစိုက္ပ်ိုဳးေရး
ၾကက္သြန္နီသည္ အပူအေအးသင့္တင့္ေသာ ရာသီဥတု ကိုႏွစ္သက္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ အပူခ်ိန္သင့္တင့္ျပီး ေန႔တာရွည္ပါက ဥတုျဖစ္ေပၚမွဳကို အားေပးသည္။ အပူခ်ိန္သည္ ပန္းခိုင္ထြက္ျခင္းကို စိုးမိုး၍ (၁၀-၆၀) စင္တီဂရိတ္တြင္ ေန႔တာ(၉)နာရီမွ (၁၂)နာရီရရွိပါက ပန္းပြင့္ျပီး အေစ့တည္ေစသည္။
ပိ်ဳးေထာင္ျခင္း
ၾကက္သြန္နီ တစ္ဧက စိုက္ပ်ိဳးရန္အတြက္ ပ်ိဳးခင္းသည္ (၀.၅)ဧကရွိရမည္။ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ညီညာစြာ ၾကဲပက္ျပီး လည္းစိုက္ၾကသည္။ ေပါင္းလိုက္ လြယ္ကူေစရန္ အတန္းလိုက္ စိုက္သင့္သည္။ စိုက္ျပီးေသာ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ႏြားေခ်းမွုန္႔ ပါးပါျဖဴးျပီး သဲၾကမ္းျဖင့္ ျပန္လည္ဖံုးအုပ္ေပးပါ။ မ်ိဳးေစ့အေညွာင့္ေပါက္ ညီညာေစရန္ ေကာက္ရိုးျဖင့္ ပါးပါးဖံုးအုပ္ေပးရမည္။ ပိ်ဳးသက္တစ္လခန္႔ ရွိလွ်င္(၃×၁၈) ေပအရြယ္ပ်ိဳးေဘာင္ တစ္ေဘာင္လွ်င္ ယူရီးယား နို႔ဆီဗူးတစ္၀က္ကို ေရ(၈)ဂါလံတြင္ ေဖ်ာ္၍ေလာင္းေပးပါ။
မ်ိဳးေရြးခ်ယ္ျခင္း
ေရြဖလား၊ ေဘာင္ေစာက္၊ သပိတ္လံုး၊ မင္းတံုး ဥမႊာမ်ိဳး ႏွင့္ေက်ာ္မင္းမ်ိဳး စသည့္ေဒသမ်ိဳးမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳး နိုင္သည္။(၁)ဧကအတြက္ (၁)ျပည္လွ်င္အေလးခိ်န္ (၇၈-၈၀) က်ပ္သားရွိသည့္ မ်ိဳးေစ့(၂-၄)ျပည္ခန္႔ သံုးသင့္ပါသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၇ခုနစ္မွစ၍ စပ္မ်ိဳးၾကက္သြန္နီမ်ားကို တင္သြင္းျပီး စိုက္ပ်ိဳးလာၾကသည္။ စပ္မ်ိဳးမ်ားမွာ ပလက္တီနမ္၊ လူစီဖာ၊ဖလဲ ႏွင့္အိုးရီးယင့္ တို႔ျဖစ္သည္။
ေျမျပဳျပင္ျခင္း
ေရြ႕စိုက္ျပီးခ်ိန္မွ စ၍ၾကီးထြားမွဳ ေႏွးေသာသီးႏွံျဖစ္သည့္ အတြက္ ေပါင္းျမက္မနိုင္လွ်င္ တစ္ခင္းလံုး ပ်က္စီးတတ္သည္။ ေပါင္းျမက္ ၾကိဳတင္နွိမ္ႏွင္းရန္ အတြက္ထယ္အၾကိမ္ၾကိမ္ ထိုးရသည္။ ထယ္ေရးျပီးက ထြန္ေရးညက္ေအာင္ ထြန္၍ၾကမ္းရိုက္ျပီး ေဘာင္စနစ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကန္သင္းေဖာ္၍ လည္းေကာင္း စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ေျမခ်ဥ္ငံဓါတ္ မွာ(၆-၇)ျဖစ္ပါသည္။
စိုက္ပ်ိဳးျခင္း
စိုက္ခင္းအား ေျမျပဳျပင္ျပီးပါက (၂)ေပအက်ယ္ ထယ္ေၾကာင္းေဖာ္ျပီး၊ ေဘာင္ျပဳလုပ္ေပးရပါသည္။ ထယ္ေၾကာင္းထဲတြင္ က်ေနေသာ ေျမစာမ်ားကို ေကာက္၍ေဘာင္တင္ ေပးရသည္။ ကန္သင္းေဖာ္ျပီး စိုက္မည္ဆိုပါက (၉×၆)ေပ က်င္းမ်ားဖြဲ႕ရသည္။ ထိုစနစ္ကို ေရသြင္းစိုက္စနစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေရသြင္းေျမာင္းမ်ားကို ႏွစ္က်င္းေက်ာ္ တစ္ေျမာင္းေဖာက္ေပးပါ။ ပင္ၾကား၊တန္းၾကား အကြာအေ၀းမွာ (၃×၄)လက္မျဖစ္၍ တစ္ဧကလွ်င္ အပင္ဦးေရ (၂)သိန္းခြဲမွ (၃)သိန္း၀င္ေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးရပါသည္။
ေျမၾသဇာထည့္သြင္းျခင္း
တစ္ဧကလွ်င္ ယူရီးယား(၂)အိတ္၊ တီစူပါ(၂)အိတ္၊ ပိုတက္ရွ္(၁)အိတ္ႏွင့္ ႏြားေခ်း(၁၀-၁၅)တန္ သံုးသင့္သည္။
အပင္ျပဳစုျခင္း
ၾကက္သြန္နီကို ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းစြာ စိုက္ပ်ိဳးနိုင္ေရးအတြက္ ေပါင္းႏွိမ္ႏွင္းရန္ လုိပါသည္။ ၾကက္သြန္နီအျမစ္ သည္ေျမအေပၚယံ တြင္သာရွိ၍ သံစည္ပတ္ျပားကို ေကြးျပီလက္ကိုင္တပ္ ထားေသာျခစ္ျဖင့္ ေပါင္းရွင္းၾကသည္။ အရြက္မ်ားစတင္ က်ခ်ိန္တြင္ ေပါင္းရွင္းရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ေျမအလြန္ၾကပ္ေနပါက ႏြားေခ်း၊ ေျမေဆြး၊ ထပ္မံထည့္ေပးပါ။ ၾကက္သြန္ ပန္းဖူးမ်ားကို အပတ္စဥ္ ခ်ိဳးေပးပါ။
ၾကက္သြန္ခင္းသည္ မစိုလြန္း၊ မေျခာက္လြန္းေသာ အေျခအေနတြင္ အျမဲရွိေနရန္ လိုသည္။ ေရသြင္းခ်ိန္ေရာက္၊ မေရာက္ကို ၾကက္သြန္ပင္ အေျခအေနကိုၾကည့္၍ သိနုိင္သည္။ ၾကက္သြန္ပင္ ေရငတ္ပါက အရြက္မ်ား ျပာမွိုင္းျပီး ႏြမ္းေခြလာသည္။ ေျမအလြန္ ေျခာက္ေအာင္ထားျပီး ေရသြင္းက ၾကက္သြန္ခြံ အက္ကြဲတတ္သည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ တစ္ပတ္လွ်င္ တစ္ၾကိမ္ ေရသြင္ေပးရသည္။ ရာသီပူျပင္းပါက (၄-၅)ရက္ျခား တစ္ၾကိမ္ေရေပးသြင္းရန္လိုသည္။ အရြက္မ်ား စတင္က်လာခ်ိန္တြင္ ေရေပးသြင္းျခင္းကို ရပ္လိုက္ရမည္။
ေျမသားေပၚ မူတည္ျပီး ေရသြင္းခ်ိန္ (၅)ၾကိမ္မွ (၈)ၾကိမ္ထိရွိရပါမည္။ ေလွးပိုး၊ပ်ပိုး၊ ခါးရိေရာဂါ၊ ေတာက္တဲ့ျမီးေရာဂါတို႔ က်ေရာက္တတ္သည္။ အပင္စုပ္ပိုး က်ေရာက္မွု အေျခအေနေပၚ မူတည္ျပီး ပင္လံုးျပန္႔ ပိုးသတ္ေဆးျဖင့္ ပက္ဖ်န္းကာကြယ္ ႏွိမ္ႏွင္းပါ။ မွိုေရာဂါက်ေရာက္ နိုင္သည့္မိုးအံု႔ျခင္း၊ မိုးဖြဲဖြဲရြာျခင္း စေသာ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မွဳရွိပါက သင့္ေတာ္ေသာ မွိုသတ္ေဆးျဖင့္ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ပါ။
ႏွုတ္သိမ္းျခင္းႏွင့္ အထြက္ႏွုန္း
အျမိတ္စားအတြက္ စိုက္ပါက ၾကက္သြန္ဥ ငယ္စဥ္ခဲတံလံုးခန္႔ အရြယ္ရွိလွ်င္ လက္ျဖင့္ဆြဲႏွုတ္ ယူနိုင္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ၾကက္သြန္ျမိတ္ (၁)ပိသာလွ်င္ အရြယ္ (၃၅)က်ပ္သား၊ ဥအေလးခ်ိန္ (၆၅) က်ပ္သားရွိပါက ၾကက္သြန္ျမိတ္ အျဖစ္ႏုတ္ေရာင္းနိုင္ပါသည္။ ဥၾကီးအတြက္ ရိတ္သိမ္းပါက အရြက္၏ (၁၅-၂၅)ရာခိုင္ႏွုန္း ေျခာက္လာလွ်င္ လက္ျဖင့္ဆြဲႏုွတ္ ရိတ္သိမ္းနိုင္သည္။ အရြက္မ်ားအားလံုး ေျခာက္မွရိတ္သိမ္းက ေျမၾကပ္၍ လက္ျဖင့္နုတ္ယူရန္ မလြယ္ကူေခ်။ အျမစ္မ်ားေသာေၾကာင့္ ေရာင္းပန္းလည္း မလွေပ။ ဥမ်ားကိုနုတ္ျပီးလွ်င္ ျပီးခ်င္းအရြက္ကို မျဖတ္ပဲတစ္ပါတ္ခန္႔ အရိပ္ေအာက္တြင္ ထားပါ။ ထို႔ေနာက္အရြက္ကို (၂)လက္မခန္႔ ခ်န္ျဖတ္ျပီး ေလ၀င္ေလထြက္ ေကာင္းေသာအရိပ္ ေအာက္တြင္သိုေလွာင္ပါ။ ပ်မ္းမွ်တစ္ဧကလွ်င္ (၈၀၀၀-၁၀၀၀၀) ထိထြက္နိုင္သည္။
စိုက္ကြင္းစံခ်ိန္စံညြန္းမ်ား
မ်ိဳးမေရာရန္ ထားရွိရမည့္ အကြာအေ၀း -FS -၁၀၀၀မီတာ (CS -၅၀၀မီတာ)
ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးျခင္း အၾကိမ္ေရ -၄ ၾကိမ္
မ်ိဳးေစ့ စံခ်ိန္စံညြန္းမ်ား
အေညွာင့္ေပါက္မွဳ ရာခိုင္ႏွုန္း -၇၀%
သန္႔စင္မွု ရာခိုင္ႏွုန္း -၉၈%
ေရးသားျပဳစုသူ - ေကာင္းျမတ္ (၂၀၀၂၊ ေရဆင္း)
